Pętla Boryszyńska należy do Lubrzańskiego Szlaku Fortyfikacji a jej podziemia rozpoczynają się we wsi Boryszyn. Jej powstanie sięga końca I wojny światowej. W 1933 r. zaczęto budowę pierwotnej linii obronnej zwanej Linią Niesłysz-Obra. W 1938 r. zaprzestano rozbudowy Łuku Odry-Warty (Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego). Tuż po zakończeniu działań wojennych fortyfikacjami zainteresowały się wojska radzieckie (wywożenie wyposażenia). Potem bunkry objęło polskie wojsko. W podziemiach planowano wtedy utworzenie składowiska odpadów radioaktywnych z elektrowni jądrowych. Pętla Boryszyńska to podziemny system korytarzy stanowiący najbardziej wysuniętą na południe część podziemi Fortyfikacji Łuku Odry-Warty. Jej komory stanowiły magazyn amunicji dla ciężkich dział fortecznych. Nazwa „pętla” pochodzi stąd, że korytarze tworzą zamknięty obieg. W podziemiach Pętli Boryszyńskiej znajdowały się również 2 dworce kolejki fortecznej: „Północ” i „Południe”. Znajduje się tu także zimowisko i kolonia lęgowa nietoperzy.
